Grave of the Fireflies, full movie (2ος παγκόσμιος πόλεμος...)

 

Η σημερινή μου εμπειρία στην Κινηματογραφική Λέσχη Καστοριάς. Τόσο συγκινητική ταινία... Έκανα πολλή ώρα να συνέλθω.... Βέβαια στο YouTube δεν την βρήκα με ελληνικούς υπότιτλους..

Αλλά και λίγη εξάσκηση στα αγγλικά θα χαλαρώσει, ελπίζω, την ένταση της ταινίας...

Πρόκειται για μια καθαρά αντιπολεμική ταινία, στηριγμένη στην προσωπική εμπειρία του Akiyuki Nosaka, ο οποίος τη μετέφερε αργότερα σε μυθιστόρημα. Η ιστορία αναφέρεται στις ζωές δύο παιδιών του Seita και της μικρής Setsuko ορφανά αδέρφια, τα οποία προσπαθούν να επιβιώσουν από την πείνα και τις κακουχίες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ιαπωνία.

Ναζισμός... "Εκείνος που δε θυμάται την Iστορία είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει... " G. Santayana

Καστοριά, 12 Φλεβάρη 2014

11:00 μ.μ.

Το εργαστήρι του Σαββάτου 8/2/2014 που μας "πρόσφερε" ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Καστοριάς  με θέμα το Ναζισμό ήταν μια δυνατή βιωματική εμπειρία. H ομάδα, φιλόλογοι και μια ψυχολόγος. Εκπαιδεύτριά μας μια παλιά φίλη, η Κατερίνα Μπρεντάνου, διδάκτωρ της Ιστορίας, θεατρολόγος και σύμβουλος φιλολόγων του Πειραιά. Είχαμε να βρεθούμε κάπου 10 χρόνια... από τότε που την είχαμε καλέσει με το Σύνδεσμο των Φιλολόγων (τότε ήμουν ταμίας...) για ένα θεατρικό εργαστήρι. Και η γνωριμία μας στη θεατρική κατασκήνωση του Δικτύου για την Εκπαίδευση στις Σπέτσες.. Πώς να καλύψουμε τόσα χρόνια σε μια μικρή ανάπαυλα του σεμιναρίου; Η Κατερίνα όμως κάλυψε πολλά εκπαιδευτικά κενά μου με το συγκεκριμένο εργαστήρι και με το επίκαιρο θέμα: 

Ναζισμός και Ιστορική Εκπαίδευση

 Αποκαλύπτοντας τη συνενοχή.

Το υλικό που κατέγραψα στις σημειώσεις που κράτησα το αναζήτησα στο διαδίκτυο και το αναρτώ εδώ, για να το μοιραστώ με τους φίλους στον κυβερνοχώρο...

                            
             
          

Στην αυγή του εικοστού πρώτου αιώνα ο Αμίν Μααλούφ νιώθει ασφυξία μέσα στο μυθιστόρημα: οι φωνές των ηρώων του μοιάζουν να μην μπορούν να ακουστούν αρκετά δυνατά, να μην μπορούν να μεταδώσουν την αγωνία του διανοούμενου Μααλούφ: Μήπως έφτασε η ώρα να πάψουμε να σκοτωνόμαστε στο όνομα της εθνικής, φυλετικής, θρησκευτικής ή άλλης ταυτότητάς μας; Ο συγγραφέας της Σαμαρκάνδης αφήνει τα παραμύθια κατά μέρος και επιχειρεί να ξαναορίσει τη σημασία της υπαγωγής μας σε μια ταυτότητα. Και το κάνει με συναίσθηση του μεγέθους του εγχειρήματος αλλά και της αναγκαιότητάς του. Για πόσο καιρό ακόμα θα κοροϊδεύουμε τον κόσμο λέγοντάς του ότι αν δεν είναι «δικός» μας είναι εχθρός μας; Πόσους νεκρούς πρέπει ακόμα να μετρήσουμε πριν καταλάβουμε ότι και οι δυο αντιμαχόμενοι επικαλούνται τη δικαιοσύνη, τη μία και μοναδική αλήθεια, το θεό που τάχα υποστηρίζει εμάς και όχι τους απέναντι; Το κοφτερό μυαλό του φιλόσοφου Μααλούφ κινείται προσεκτικά αλλά σίγουρα. Δεν αμφιβάλλει, δεν διστάζει, γιατί κατέχει τη σιγουριά του οραματιστή. Φλέγεται από την αγάπη για τον άνθρωπο. Τολμά να θίξει τα ταμπού της Ιστορίας. Πόσο φιλελεύθερος είναι άραγε ο «Δυτικός» πολιτισμός και πόσο καταπιεσμένος είναι ο κόσμος του Ισλάμ; Ήταν πάντα έτσι; Και τι θα γίνει αύριο; Τρυφερός σαν το γονιό που μαλώνει το παιδί του γιατί θέλει να το δει καλύτερο απ' αυτόν, οΜααλούφ μας παρασύρει σε ένα μέλλον που πρέπει να είναι καλύτερο από το παρελθόν.

Φονικές ταυτότητες Αμίν Μααλούφ, κριτική του Μπάμπη Δερμιτζάκη (Πατάω πάνω...)

Αυτά για σήμερα...

12:10 π.μ.