Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Νίκος Καρούζος, Χριστούγεννα Του Σταλαγμίτη "Στάγματα πεζολογίας..."



Μια μέρα γεννήθηκε στη μακρινή Βηθλεέμ ο έρωτας
στην κοιλιά του καρπού λησμονημένος
και του έδωσαν το όνομα Καρπός
όλα τ' άστρα των παιδιών αγαπημένων
με τους ανέμους όταν λευκάζουν το χειμώνα.
Εγώ ήμουν εκείνο τον καιρό στην πέτρα
οι καμπάνες οδηγούσαν από χαλκό μεγάλο
ένα τραγούδι νοσταλγίας αιχμάλωτης...
Εντούτοις άκουσα το σπήλαιο
κι ανεβαίνοντας
σε ένα βαθύ άλογο πήγαινα σ΄αυτό
κρατώντας ευωδιαστή φασκομηλιά προς τη θέρμη
του βρεφικού δέρματος όνομα βαθύ κι ανάερο.
Δεν έβρισκε λαλιά ο πλατύς ελαιώνας για να φωνάξει
κι ο θάνατος έφευγε στ'  αστέρια
μονάχα το άστρο νικούσε το πλήθος που είναι τ΄ αστέρια
λάμποντας το Ένα.
Ο θεός έκραζε τη λαλιά:
Δίδαξέ με
στο άστρο στρεφόμενος, είπε,
και τα μαρτύρια γεννήθηκαν απάνω απ΄τις λάμψεις
χαρίζοντας ηρεμία στην έμψυχη κλίμακα.
Μια γυναίκα λευκή
αποθέωνε το άντρα ψηλά στον αέρα μωβ
η αδαμική χάρη σε κάθε σώμα γνωρίζει το τρόμο, είπε,
κι η χρονιά ζύγωσε στην καρδιά μου με χιόνι θαμμένη.
Μοιράζεται τη θλίψη με τις πέτρες
μοιράζεται με τη βροχή
ο ταπεινός μοιράζεται τη θλίψη
με τον ήλιο, πάλιν είπε,
και βλέπει τις ρίζες της φλόγας όπως ανεβαίνει
πιάνει τις ρίζες αυτές ανάμεσα
στο ξύλο
στους τριγμούς ανάμεσα στις γαλάζιες φάσεις.
Ιδού λοιπόν ο χρόνος είναι χιόνι
δεν είναι ρολόγι-
και κρατούσε το θήλυ πότε τα φεγγιστά νερά
πότε μαύρες πέτρες της Δήλου.
Σαν είδα το σπήλαιο συγκρατήθηκα στην πρώτη φλέβα του βράχου μας
ενώ με κάλεσε το ακέραιο γαϊδούρι κινώντας
και τα δυο του χέρια
μα όμως ευγένεια φανερώνοντας ήρθε και το βόδι
πειθήνιο στον ήλιο της νύχτας
για να δω το δοκιμασμένο χρυσάφι.
Κι αντίκρισα  το χρυσάφι
καθώς ένα φτωχαδάκι του τόπου μας
ήτανε το βρέφος στη μητρική βύθιση
ολομόναχο με τ'  άστρα.
Ώσπου χάραξε...
Στο σπήλαιο - μιας ηλικίας χαμένης - δεν υπήρχαν
ειμή μόνο σταλακτίτες
 που κρέμονταν δεν υπήρχαν
ειμή μόνο σταλαγμίτες ανυψούμενοι.
Εγώ ο σταλαγμίτης
ολοένα
πλησιάζω τον σταλακτίτη που με κράζει απεγνωσμένα
για να εγγίσουν κάποτε τα στάγματα
τη μεγάλη ένωση...

Νίκος Καρούζος
"Τα Ποιήματα"
Τόμος Α΄ Ίκαρος
(1961)

Στάγματα πεζολογίας...

"Ο σταλαγμίτης στην πέτρα ακούει το σπήλαιο στη μακρινή Βηθλεέμ, κι αρχίζει ν΄ ανεβαίνει, να προσφέρει στον Καρπό ευωδιαστή φασκομηλιά. Η φύση βουβαίνεται, ο θάνατος αναχωρεί, το Ένα αστέρι, ο ήλιος της νύχτας, λάμπει δείχνοντας το δρόμο...


Σα βλέπει το σπήλαιο κρατιέται στη φλέβα του βράχου, μα μαζί με το ακέραιο γαϊδούρι και το πειθήνιο βόδι αντικρίζει το δοκιμασμένο χρυσάφι, το θείο βρέφος, ωσάν φτωχαδάκι του τόπου...
Κι ύστερα χάραξε, το όραμα χάθηκε...
Ο σταλαγμίτης σε χρόνο άχρονο ολοένα ανυψούται, να συναντήσει κάποτε τον Έρωτα..."

Η συμμετοχή μου στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Αρχαιολογικό Μουσείου Π.Ε. Καστοριάς στο Άργος Ορεστικό στις 21 Δεκέμβρη 2014 μου έδωσε ένα καλό κίνητρο ν΄ ασχοληθώ με τα νοήματα πίσω από τις λέξεις στο ποίημα του Νίκου Καρούζου, Χριστούγεννα Του Σταλαγμίτη.


Ευχαριστώ τον φίλο Αντρέα Βιτούλα, θεολόγο και πρόεδρο της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης του Άργους Ορεστικού για την παρακίνηση, την επιμονή του και την επιλογή του ποιήματος. Μου άνοιξε ένα ακόμη παράθυρο για πετάγματα...
Ευχαριστώ την  Δρ. Γεωργία Στρατούλη, Προϊσταμένη Τμήματος Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιολογικών Χώρων, Μνημείων, Αρχαιογνωστικής Έρευνας και Μουσείων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Καστοριάς  για τη ζεστή ανταπόκριση..
Κι ευχαριστώ τον Τάκη Κλαζίδη, παλιό γνώριμο, για τη φωτογραφική ματιά στη βραδιά !!!
Ελπίζω σε λίγο να έχουμε και λίγη ζωντανή εικόνα...
Και τέλος τη Ραχήλ και τον Δημήτρη για την ποιητική κοινωνία...

Η Δημοσίευση στο Φούιτ εδώ



Και μερικές ακόμη στιγμές...





Η ερευνητική μου διάθεση, όταν άρχισα να ψάχνω για το ποίημά μου, με έστειλε σε πολλά blogs. Κι έτσι έμαθα πολλά για τον ποιητή και το έργο του. Αν βάλει κανείς στη μηχανή αναζήτησης το όνομα Νίκος Καρούζος θα χαθεί από το απέραντο υλικό.

Επιλέγω κάποια που μου τράβηξαν την προσοχή..



Συνέντευξη από τα παλιά: Νίκος Καρούζος "Δεν υπήρξα ποτέ στρατευμένος ποιητής" 
Του Δημήτρη Γκιώνη
Η  πλούσια και κατατοπιστική σελίδα στο FaceBook εδώ
Ποιήματά του εδώ
Στίχοι του με συνδέσμους μελοποίησης στο YouTube εδώ
Για τον Καρούζο του Ηλία Πετρόπουλου




Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Γιορτές Χριστουγέννων.... κι έφτασαν...


Το σχολείο δηλώνει σημάδια γιορτών...που σημαίνει μπαίνουμε στους ρυθμούς των Χριστουγέννων..
Στολίζουμε τις αίθουσες .. Φωτάκια, κόκκινα αστέρια, δέντρα και χαρά...
Η Βιβλιοθήκη στολισμένη κι αυτή, στις πρώτες προτιμήσεις, αφού φεύγουμε από τη στρεοτυπικη διδασκαλία κι αφήνουμε να μας παρασύρουν τα βιβλία στο πνεύμα των Χριστουγέννων.
Κι άλλα βιβλία μας περιμένουν να τα νοιαστούμε. Η ανάγνωση του οπισθόφυλλου ή της αρχής του βιβλίου είναι το κέντρισμα, για να το πάρουμε στα χέρια μας και να το αγκαλιάσουμε.
Κι η γοητεία του διαδικτύου είναι κι αυτή εκεί, μας τραβάει από τα βιβλία και μας ενώνει με τα παιδιά του κόσμου στο πανηγύρι των γιορτών. Μέσα από τα προγράμματα eTwinning ανταλλάσσουμε ευχές, e-Cards-presents  με Ρουμανία, Ουγγαρία, Ισπανία, Βουλγαρία, Ιταλία. Όλες οι χώρες, όλα τα παιδιά μια αγκαλιά.
 Οι Χριστούγεννα είναι για μας !!!

Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

Η σοφία του σώματος μέσα από την κίνηση: συνδεόμενοι με τον εαυτό μας και τους άλλους Κέντρο Ολιστικής Εκπαίδευση Πηλίου—Σπίτι των Κενταύρων 25 – 1 Αυγούστου 2014

Vicky1Η σοφία του σώματος μέσα από την κίνηση: συνδεόμενοι με τον εαυτό μας και τους άλλους

Κέντρο Ολιστικής Εκπαίδευση Πηλίου—Σπίτι των Κενταύρων (Ανήλιο)

25 – 1 Αυγούστου 2014

Professor Βίκυ Κάρκου

Βοηθοί: Αγγελική Μπιτζαράκη και Φωτεινή Αθανασιάδου

A discount to 200 euros is available to those of more limited means, from Greece or other low income countries. Please enquire directly if this option would help you attend

Σε αυτό το εργαστήρι οι συμμετέχοντες θα έχουν τη ευκαιρία να γνωρίσουν βασικές αρχές της Χορο-κινητικής Ψυχοθεραπείας και με βάση αυτές θα μπορέσουν να εξερευνήσουν βιωματικά πτυχές του εαυτού τους καθώς και το πώς μπορούν να δημιουργήσουν σχέσεις με τους γύρω τους. Το σώμα μας είναι σε μία διαρκή κίνηση η οποία μας προσφέρει πληροφορίες σχετικά με το ποιοι είμαστε, πώς αισθανόμαστε και σκεφτόμαστε και πώς σχετιζόμαστε ή επιθυμούμε να σχετιστούμε με τα άτομα γύρω μας. Συμβαίνει όμως να μην «ακούμε» πάντα το σώμα μας.

Κλείστε θέση εδώ(πατάω πάνω)

Σε αυτήν την εβδομάδα θα έρθουμε σε επαφή και θα τιμήσουμε τη σοφία του σώματος και της κίνησης με τέτοιον τρόπο που:

Επιτρέπει την ενεργή φυσική παρουσία και τις βαθιές συνδέσεις με το σώμα μας
Υποστηρίζει την αλληλεπίδραση και την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης μέσα από μη-κινητικούς διαλόγους
Διευκολύνει την εξερεύνηση στο να βρίσκουμε τρόπους να είμαστε μέλη μιας δημιουργικής ομάδας και να δημιουργούμε σχέσεις μέσα σε αυτήν

Οι εμψυχώτριες έχουν ειδίκευση στη Χορο-κινητική Ψυχοθεραπεία και θα φέρουν τη γνώση και την εμπειρία τους σε αυτήν τη δημιουργική εβδομάδα με σκοπό να διευκολύνουν την προσωπική ανάπτυξη των συμμετεχόντων. Τα μέλη της ομάδας θα έχουν την κατάλληλη υποστήριξη, ώστε να συμμετέχουν στις δραστηριότητες του εργαστηρίου και να εξερευνήσουν προσωπικές ανάγκες, έχοντας ο καθένας την ευθύνη του πόσο και πώς μοιράζεται προσωπικά θέματα, ώστε να νιώθει ασφάλεια.

 

Σάββατο 3 Μαΐου 2014

Ντάριο Φο "Δεν πληρώνω δεν πληρώνω" Παράσταση από τη θεατρική ομάδα του 2ου Λυκείου Καστοριάς





Το έργο του Ντάριο Φο "Δεν πληρώνω δεν πληρώνω" ανέβασε η θεατρική ομάδα του 2ου Λυκείου Καστοριάς στην ΕΔΗΚΑ το Σάββατο 3 Μαΐου 2014.  Το αποτέλεσμα άψογο. Οι μαθητές-ηθοποιοί έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό κι έβγαλαν πολύ γέλιο στην κατάμεστη μεγάλη αίθουσα της ΕΔΗΚΑ. Φάνηκε από το αποτέλεσμα η προσεγμένη δουλειά των εκπαιδευτικών-εμψυχωτών και των μαθητών-ηθοποιών και χορευτριών, αλλά και των άλλων μαθητών εκτός σκηνής που συνέβαλαν στην παράσταση: ήχος-φωτισμος, σκηνικά, υποβολείς...

Υπεύθυνες καθηγήτριες οι: Βαρβάρα Μπελερή, Μάρθα Τσιάτσιου, Αργυρώ Κούμα, Σοφία Κοροβέση, Δήμητρα Σιμορέλη.

Κι όπως είπε στο τέλος της παράστασης  ο διευθυντής του σχολείου κ. Δημήτρης Κωστούλας, η Ιθάκη, ο προορισμός των παιδιών, που ξετυλίχτηκε μπροστά μας απολαυστικά, ήταν πολύ μικρή μπροστά στο ταξίδι προετοιμασίας που έκαναν σ΄ όλη τη διάρκεια της χρονιάς!


Η αναδημοσίευση στο Φούιτ εδώ

Το έργο του Ντάριο Φο Δεν πληρώνω δεν πληρώνω! (1974) είναι μια φάρσα για το κίνημα αυτοδιαχείρισης όπου γυναίκες (και άνδρες) έπαιρναν ό,τι ήθελαν από την αγορά πληρώνοντας μόνο ό,τι μπορούσαν.

Όλο το σενάριο εδώ


Η βιογραφία του Ντάριο Φο στη Βικιπαίδεια(πατάω πάνω)

Εξομολόγηση του Ντάριο Φο(πατάω πάνω) της Σταυρούλας Παπασπύρου

Το Νόμπελ σε έναν παλιάτσι; Σ΄ έναν παλιάτσο και μάλιστα αριστερό; Το 1997, όταν ο Ντάριο Φο τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ένα μεγάλο μέρος των Ιταλών διανοουμένων στραβομουτσούνιασε.

Η θεατρική παράσταση "Δεν πληρώνω δεν πληρώνω"
 με τους Στέφανο Ληναίο και Έλλη Φωτίου:


Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω του Ντάριο Φο. from mesopotamia on Vimeo.

Θεατρικό εργαστήρι Χαλανδρίου:



Και το επόμενο Σαββατοκύριακο στο Βόλο από τη Θεατρική Ομάδα Εκπαιδευτικών ΕΛΜΕ Μαγνησίας ανεβαίνει το έργο του Ντάριο Φο "Κλέψε λιγότερο".



Δείτε εδώ για τη συγκεκριμένη παράσταση του Βόλου.

Ο Ντάριο Φο με τον ανατρεπτικό, πολιτικό κι επίκαιρο λόγο
 έχει την τιμητική του !!!

Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Γράμμος "μαγικές εικόνες" του Νίκου Θεοδοσίου







Όλο το αφιέρωμα του Νίκου Θεοδοσίου εδώ

Για την ταινία εδώ

Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος- Ροβήρου Μανθούλη




 Ντοκυμαντέρ του Ροβήρου Μανθούλη  για τον εμφύλιο πόλεμο με υλικό προερχόμενο από το ρεπορτάζ ειδήσεων τόσο των καπιταλιστικών όσο και των σοσιαλιστικών χωρών, αλλά και συνεντεύξεις που ο ίδιος έλαβε.

Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Η Λίστα του Σίντλερ (Schindler΄s List) 1993



Κι επειδή το θέμα είναι ακόμη αυτό στο σχολείο και στο μυαλό μου, η μνήμη θυμάται ξανά και ξανά τη "Λίστα του Σίντλερ"  και τον Λίαμ Νίσον .
 Είκοσι χρόνια πριν σ΄ έναν κινηματογράφο..






Πληροφορίες Βικιπαίδεια

Λίαμ Νίσον









Κωνσταντίνος Χρηστομάνος, Η κερένια κούκλα Αθηναϊκό Μυθιστόρημα

Αφορμή για το διάβασμα του βιβλίου μια εκπομπή στο Δημόσιο Ραδιόφωνο. στην οποία έγινε παρουσίαση του βιβλίου σε νέα έκδοση (2013): Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης. Από την εκπομπή αυτή έμαθα πολλά για την προσωπικότητα του συγγραφέα... Κι είχα στο νου να διαβάσω το βιβλίο. Η επίσκεψή μου εκείνες τις μέρες στη φίλη μου Χριστίνα είχε μια δόση μαγείας... Το βιβλίο με περίμενε εκεί στο γραφείο της πάνω πάνω σε μια στοίβα άλλων... Βέβαια στις παλιές εκδόσεις Νεφέλη, αλλά αγορασμένο στην Κρήτη...  Στην πρώτη σελίδα διαβάζεις το όνομα της κατόχου και ... Ρέθυμνο 2004... Για κάποιες μέρες ήμουν εκεί μέσα στον κόσμο του Χρηστομάνου: Θλίψη κι Έρωτας...

Από τον πρόλογο..
Θα σας πω μιαν ιστορία απλή και λυπητερή – γιατί απλή 
και λυπητερή είναι η ζωή.
Τι γρήγορα που φεύγομε και αφήνομε τον ήλιο και τη 
θάλασσα, τα λουλούδια και το φεγγάρι!
Τα παλαιά τραγούδια είναι γεμάτα δάκρυα – και τα 
χείλη των νέων που γελούνε φανερώνουν το τόξο της 
οδύνης: γιατί και η χαρά δεν είναι παρά ένας καημός 
που περιμένει την ώρα του να ’ρθεί – είναι ο άμμος πάνω 
από την πέτρα την αληθινή που τονε σκορπάει ο άνεμος. 
Έτσι ξεγελιούνται κι οι καρδιές μας, σαν τις μυγδαλιές, 
που πολλές φορές ανθίζουν προτού να ’ρθει η πίκρα του 
χειμώνα…

Ραδιοθεατρική απόδοση του έργου για την Ελληνική Ραδιοφωνία εδώ

Ταινία του 1958..



Μια σύγχρονη εκδοχή του 2007 "Το αίμα που μαράθηκε"



Το βιβλίο..

Η Κερένια κούκλα είναι ένα έργο για τον έρωτα, την τρυφερότητα και τον πόθο. Ένας νεαρός άνδρας  άθελά του έλκεται από ένα κορίτσι που τον ερωτεύεται. Η μοιραία ένωσή τους κάνει μια αμυγδαλιά να ανθίσει... Λιβάδια γεμάτα λουλούδια κι έρωτα... Πένθιμα δωμάτια αρρώστιας...Οι δυο νέοι αγκαλιάζονται σ΄ ένα κατώφλι με φεγγάρι. Η αποκάλυψη κι η τιμωρία...

Ένα κορυφαίο συμβολιστικό έργο της ελληνικής πεζογραφίας.

Στις  Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης υπάρχει και η σχετική μελέτη της Αγγέλας Καστρινάκη

"Σαν τις μυγδαλιές" Ιδέες και σύμβολα στην "Κερένια κούκλα"

Σελίδες από το βιβλίο και τη μελέτη της Καστρινάκη εδώ

Κωνσταντίνος Χρηστομάνος

Εδώ κι εδώ στοιχεία για τον συγγραφέα



Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

Ναζισμός..... δεν έχει τέλος...(υλικό από το σεμινάριο)

Και η τελευταία ανάρτηση από το ψάξιμό μου σχετικά με το ναζισμό και το σεμινάριο... Το θέμα βέβαια δεν τελειώνει... δυστυχώς.



Η Έλενα Μπέρτα Αμάλιε "Λένι" Ρίφενσταλ (γερμ. Helena Bertha Amalie "Leni" Riefenstahl) ήταν Γερμανίδαηθοποιός, σκηνοθέτις και φωτογράφος, η οποία έγινε διάσημη χάρη στις ταινίες προπαγάνδας που δημιούργησε για λογαριασμό της Ναζιστικής Γερμανίας. Μετά τον Πόλεμο, η καριέρα της πρακτικά έλαβε τέλος, αν και η ίδια δεν ήταν ποτέ μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος. Η ίδια ποτέ δεν παραδέχθηκε ότι ένιωσε ενοχές για το παρελθόν της.

Για την ταινία της  "Olympia" βλέπε:  Βικιπαίδεια


Κι από την αρχαία Ολυμπία θα πάμε στην Ελλάδα του Χίτλερ....στην Ελλάδα της κατοχής...




Η μαρτυρία της Ελένης Νανακούδη (πατάω πάνω)

Δείτε ένα ενδιαφέρον άρθρο: Γυναίκες ενάντια στο φασισμό(πατάω πάνω)

Αλλάζουμε μέτωπο...

Δείτε το άρθρο της Καθημερινής: Όταν η Εβραία Χάνα Άρεντ εξόργισε τους Εβραίους.(πατώ πάνω)



Ψυχολογία..

 Του Πείραμα Συμμόρφωσης του Ας

 

Ο Σόλομον Ας (Solomon Eliot Asch), ήταν ένας Αμερικανός ψυχολόγος, ο οποίος έγινε γνωστός κατά την δεκαετία του '50, όταν και διεξήγαγε μια σειρά πειραμάτων, που έμειναν γνωστά ως «Το πείραμα της συμμόρφωσης του Ας» (The Asch conformity experiment) ή «Το παράδειγμα του Ας» (Asch paradigm). Ο Ας χρησιμοποίησε ομάδες των 5-7 ατόμων, οι οποίοι υποτίθεται ότι ήταν εθελοντές. Στην πραγματικότητα, μόνο ο ένας στην κάθε ομάδα ήταν ο εθελοντής -και πραγματικό υποκείμενο του πειράματος- και οι υπόλοιποι συνεργάτες του Ας. Οι συμμετέχοντες καλούνταν σε μια δοκιμασία οπτικής αντίληψης. Οι συνεργάτες του Ας, απαντούσαν επίτηδες λάθος σε ερωτήσεις που είχαν οφθαλμοφανείς απαντήσεις. Ο πραγματικός εθελοντής παρ' ότι είχε στο μυαλό του την ευνόητη απάντηση, εν τούτοις βλέποντας πως η πλειοψηφία των συμμετεχόντων απαντούσε διαφορετικά, αμφιταλαντεύονταν κι ενίοτε συμφωνούσε χωρίς να το πιστεύει με την γνώμη τους. Τα πειράματα του Ας που συνεχίστηκαν με διάφορες παραλλαγές, κατέδειξαν πως πολλοί άνθρωποι, υπό ορισμένες συνθήκες, μπροστά στο ενδεχόμενο να περιθωριοποιηθούν από ένα κοινωνικό σύνολο, είναι διατεθειμένοι να αυτοϋποβληθούν, να υποκύψουν και να συμμορφωθούν με το «κοινωνικά ορθό», ακόμη κι όταν αυτό είναι προφανέστατα λάθος κι έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με την αντίληψή τους και τα πιστεύω τους...

  Το Πείραμα Υπακοής του Milgram
 


 Το πείραμα του Μιλγκραμ (The Milgram Experiment) ήταν μια σειρά πειραμάτων κοινωνικής ψυχολογίας που διενεργήθηκαν από τον ψυχολόγο του Πανεπιστημίου του Γιέηλ (Yale), Stanley Milgram. Μετρήθηκε η προθυμία των συμμετεχόντων στο να υπακούν ένα πρόσωπο (Επιστήμονα) που συμβολίζει εξουσία και αυθεντία, όταν αυτός τους ζητούσε να κάνουν πράγματα που αντιτίθενται στην συνείδησή τους. Τα πειράματα ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 1961, τρεις μήνες μετά την έναρξη της δίκης του Γερμανού ΝΑΖΙ Adolf Eichmann για το Ολοκαύτωμα. Το πείραμα καλούνταν να απαντήσει στο ερώτημα: "Ο Eichmann και οι συνεργοί του, είχαν κοινό σκοπό τουλάχιστον ως αναφορά το σκοπό του Ολοκαυτώματος;". Τα πειράματα του Milgram έδειξαν ότι είναι δυνατόν εκατομμύρια συνεργοί απλά ακολουθούν τις εντολές τους, ακόμα κι αν αυτές παραβιάζουν τις βαθύτερες ηθικές αρχές τους.

  Ο Αδόλφος υψώνει τη σβάστικα...




Charles Chaplin: The Great Dictator



«The man who will come» του Ιταλού Τζιόρτζιο Ντιρίτι, ειδικό βραβείο της επιτροπής του Φεστιβάλ της Ρώμης. Στις πλαγιές του Monte Sole, η γεωργική κοινότητα βλέπει τα εδάφη της να καταλαμβάνονται από ναζιστικά στρατεύματα και πολλοί νέοι άνδρες αποφασίζουν να συστήσουν μια ταξιαρχία.

1:44 το πρωί και το θέμα δεν τελειώνει πάλι... Το τελευταίο βίντεο "The man who will come" θα μας συνδέσει με την επόμενη ανάρτηση που θα είναι αφιερωμένη στο Σχολείο Ειρήνης του Monte Sole...

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Ναζισμός...συνέχεια... (υλικό από το σεμινάριο )

Η καθημερινότητα σε οδηγεί και σε καθοδηγεί σε άλλα μονοπάτια απ΄ αυτά που σχεδιάζεις συνήθως.. Και πέρασε τόσος καιρός, για να ξαναπιάσω πάλι το θέμα του ναζισμού και τις σημειώσεις μου από το σεμινάριο που ευτυχώς διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Καστοριάς. Κι έφτασα στην Ιστορία της Γ΄ Γυμνασίου στο ίδιο θέμα: Ενότητα 45. Τα προμηνύματα και τα αίτια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου... Αλιεύω επιπλέον υλικό, μια σπουδαία αφορμή για συζήτηση και τελικά για αναστοχασμό...


Ως αναστοχασµός προσδιορίζεται γενικότερα η κριτική εξέταση των πεποιθήσεων του ατόµου και ο έλεγχος από πού αυτές πηγάζουν και προέρχονται µε στόχο την αναθεώρηση µιας εµπειρίας µε βάση την κριτική αποτίµηση εννοιών και αντιλήψεων.
(Ζαρίφης, 2009).




Ο Ευγένιος Ιονέσκο (γαλλ. Eugène Ionesco, 26 Νοεμβρίου 1909-28 Μαρτίου 1994) ήταν Ρουμάνος θεατρικός συγγραφέας, από τους επιφανέστερους εκπροσώπους του Θεάτρου του παραλόγου. Αν κι έγραψε στη γαλλική γλώσσα, θεωρείται από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους της διανόησης της Ρουμανίας. Στα έργα του, ο Ιονέσκο διακωμωδεί τις πιο κοινότοπες καταστάσεις, ενώ απεικονίζει τη μοναξιά του ανθρώπου και την ασημαντότητα της ύπαρξής του.
 Στο Ρινόκερο, παρατηρεί τους φίλους του να προσβάλλονται από τον ιό της "ρινοκερίτιδας" και να μεταμορφώνονται σε ρινόκεροι, παραμένοντας στο τέλος μόνος ενάντια σε αυτό το κύμα κομφορμισμού. Σε αυτό το έργο, ο Ιονέσκο εκφράζει την απέχθειά του για τον ιδεολογικό κομφορμισμό, εμπνεόμενος από την άνοδο του φασισμού τη δεκαετία του '30.

Κομφορμισμός: προσαρμογή στην καθιερωμένη κοινωνική ηθική και στους καθιερωμένους κανόνες συμπεριφοράς

 Πηγή: Βικιπαίδεια



Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων Εκπαιδευτικά Προγράμματα
Δημοκρατία και Εκπαίδευση (πατάω πάνω)



Το κύμα-The wave movie

Ένας καθηγητής Ιστορίας με αναρχικό παρελθόν και πρωτοποριακές ιδέες στήνει ένα παιχνίδι ρόλων με τους μαθητές του. Μέσα από το διδακτικό πείραμα θέλει να δείξει στην πράξη την κρυφή γοητεία του ολοκληρωτισμού. Τα πράγματα όμως αρχίζουν να ξεφεύγουν από τον έλεγχο....


Έφτασε κι η Παρασκευή 2:37 ..το πρωί.
Παράλληλα βλέπω τον Ρινόκερο του Ευγένιου Ιονέσκο από το Εθνικό Θέατρο (1996-1997).
Θυμάμαι την επόμενη χρονιά που διορίστηκα και ήρθα στην Καστοριά παίξαμε με τα παιδιά της Γ΄ Γυμνασίου τη "Φαλακρή τραγουδίστρια" μέσα στην τάξη ακόμη τότε μόνο για εσωτερική κατανάλωση...
Κι εδώ τελειώνω για σήμερα.

"Δεν παραδίδομαι, γιατί είμαι ο τελευταίος"
Ευγένιος Ιονέσκο, Ρινόκερος







Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014

Ο Δήμος Άργους Ορεστικού και η Δημοτική Βιβλιοθήκη παρουσιάζουν τη συλλογή διηγημάτων του Νώντα Τσίγκα «Εποχιακός διανομέας»

Ο Δήμος Άργους Ορεστικού και η Δημοτική Βιβλιοθήκη παρουσιάζουν τη συλλογή διηγημάτων του Νώντα Τσίγκα «Εποχιακός διανομέας»


Ανυπομονώ να βρεθώ στην παρουσίαση των διηγημάτων του αγαπημένου φίλου !!!

Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

Grave of the Fireflies, full movie (2ος παγκόσμιος πόλεμος...)



 

Η σημερινή μου εμπειρία στην Κινηματογραφική Λέσχη Καστοριάς. Τόσο συγκινητική ταινία... Έκανα πολλή ώρα να συνέλθω.... Βέβαια στο YouTube δεν την βρήκα με ελληνικούς υπότιτλους..
Αλλά και λίγη εξάσκηση στα αγγλικά θα χαλαρώσει, ελπίζω, την ένταση της ταινίας...

Πρόκειται για μια καθαρά αντιπολεμική ταινία, στηριγμένη στην προσωπική εμπειρία του Akiyuki Nosaka, ο οποίος τη μετέφερε αργότερα σε μυθιστόρημα. Η ιστορία αναφέρεται στις ζωές δύο παιδιών του Seita και της μικρής Setsuko ορφανά αδέρφια, τα οποία προσπαθούν να επιβιώσουν από την πείνα και τις κακουχίες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ιαπωνία.



Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

Ναζισμός... "Εκείνος που δε θυμάται την Iστορία είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει... " G. Santayana

Καστοριά, 12 Φλεβάρη 2014
11:00 μ.μ.
Το εργαστήρι του Σαββάτου 8/2/2014 που μας "πρόσφερε" ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Καστοριάς  με θέμα το Ναζισμό ήταν μια δυνατή βιωματική εμπειρία. H ομάδα, φιλόλογοι και μια ψυχολόγος. Εκπαιδεύτριά μας μια παλιά φίλη, η Κατερίνα Μπρεντάνου, διδάκτωρ της Ιστορίας, θεατρολόγος και σύμβουλος φιλολόγων του Πειραιά. Είχαμε να βρεθούμε κάπου 10 χρόνια... από τότε που την είχαμε καλέσει με το Σύνδεσμο των Φιλολόγων (τότε ήμουν ταμίας...) για ένα θεατρικό εργαστήρι. Και η γνωριμία μας στη θεατρική κατασκήνωση του Δικτύου για την Εκπαίδευση στις Σπέτσες.. Πώς να καλύψουμε τόσα χρόνια σε μια μικρή ανάπαυλα του σεμιναρίου; Η Κατερίνα όμως κάλυψε πολλά εκπαιδευτικά κενά μου με το συγκεκριμένο εργαστήρι και με το επίκαιρο θέμα: 
Ναζισμός και Ιστορική Εκπαίδευση
 Αποκαλύπτοντας τη συνενοχή.
Το υλικό που κατέγραψα στις σημειώσεις που κράτησα το αναζήτησα στο διαδίκτυο και το αναρτώ εδώ, για να το μοιραστώ με τους φίλους στον κυβερνοχώρο...

                            
             
          


Στην αυγή του εικοστού πρώτου αιώνα ο Αμίν Μααλούφ νιώθει ασφυξία μέσα στο μυθιστόρημα: οι φωνές των ηρώων του μοιάζουν να μην μπορούν να ακουστούν αρκετά δυνατά, να μην μπορούν να μεταδώσουν την αγωνία του διανοούμενου Μααλούφ: Μήπως έφτασε η ώρα να πάψουμε να σκοτωνόμαστε στο όνομα της εθνικής, φυλετικής, θρησκευτικής ή άλλης ταυτότητάς μας; Ο συγγραφέας της Σαμαρκάνδης αφήνει τα παραμύθια κατά μέρος και επιχειρεί να ξαναορίσει τη σημασία της υπαγωγής μας σε μια ταυτότητα. Και το κάνει με συναίσθηση του μεγέθους του εγχειρήματος αλλά και της αναγκαιότητάς του. Για πόσο καιρό ακόμα θα κοροϊδεύουμε τον κόσμο λέγοντάς του ότι αν δεν είναι «δικός» μας είναι εχθρός μας; Πόσους νεκρούς πρέπει ακόμα να μετρήσουμε πριν καταλάβουμε ότι και οι δυο αντιμαχόμενοι επικαλούνται τη δικαιοσύνη, τη μία και μοναδική αλήθεια, το θεό που τάχα υποστηρίζει εμάς και όχι τους απέναντι;
Το κοφτερό μυαλό του φιλόσοφου Μααλούφ κινείται προσεκτικά αλλά σίγουρα. Δεν αμφιβάλλει, δεν διστάζει, γιατί κατέχει τη σιγουριά του οραματιστή. Φλέγεται από την αγάπη για τον άνθρωπο. Τολμά να θίξει τα ταμπού της Ιστορίας. Πόσο φιλελεύθερος είναι άραγε ο «Δυτικός» πολιτισμός και πόσο καταπιεσμένος είναι ο κόσμος του Ισλάμ; Ήταν πάντα έτσι; Και τι θα γίνει αύριο;
Τρυφερός σαν το γονιό που μαλώνει το παιδί του γιατί θέλει να το δει καλύτερο απ' αυτόν, οΜααλούφ μας παρασύρει σε ένα μέλλον που πρέπει να είναι καλύτερο από το παρελθόν.







Αυτά για σήμερα...
12:10 π.μ.